Καταγγέλουμε ΑΜΕΣΑ!

Ανάρτηση σε forum χαρίζει κουταβάκια για βασανισμό!
http://webwar3.gr/index.php?topic=14276.0

Κάντε την καταγγελία σας επειγόντως στέλνοντας e-mail στις διευθύνσεις <ccu@ath.forthnet.gr>, info@cybercrime.gr, omada@dart.gov.gr με το παρακάτω κείμενο, αυτούσιο ή όχι, ή με κάποιο δικό σας.

«Στο link http://webwar3.gr/index.php?topic=14276.0 υπάρχει ανάρτηση με τίτλο Χαρίζονται κουταβάκια για βασανισμό.
Επειδή το θέμα αυτού του είδους των προτροπών έχει καταντήσει επιδημία, ζητούμε πέραν των διαδικασιών στις οποίες θα προβείτε ούτως ή άλλως, την παραδειγματική τιμωρία, την δημοσίευση των ονομάτων των «θυτών» και των «ηθικών αυτουργών», σαφώς την απομάκρυνση των ζώων, και την διεξαγωγή έρευνας από τα αρμόδια σώματα προκειμένου να διαπιστωθεί πόσα και ποιά ζώα και που έχουν δοθεί από τους ίδιους και σε ποιούς, ώστε να διωχθούν και εκείνοι επίσης.

Περιμένουμε την άμεση δράση σας.»

Οι ψυχοπαθητικοί δίνουν και παίρνουν και δυστυχώς το βήμα που τους δίνει το internet είναι αχανές και δεν ελέγχεται.

Ήρθε η ώρα να αρχίσουν να μπαίνουν φυλακή τα καθίκια. Να ανακοινώνονται τα ονόματά τους, να τους διώχνουν από τα σπίτια τους, να τους απορρίπτουν οι γείτονες, να τους κάνουμε ρόμπες!

Νισάφι πια!

Θα πεθάνουμε σήμερα

 

Θα πεθάνουμε σήμερα.

Όχι γιατί φταίξαμε σε κάτι.

Ούτε γιατί δεν μας αξίζει να ζούμε.

Θα πεθάνουμε σήμερα σε κάποιο εργαστήριο.

Θα πεθάνουμε για να γεμίσουν κάποιες ήδη γεμάτες τσέπες.

Δεν θα πεθάνουμε για να σώσουμε την ανθρωπότητα.

Θα πεθάνουμε σήμερα για να σώσουμε κάποιες εταιρείες από μηνύσεις.

Εμείς θα πεθάνουμε.

Εσύ τι θα κάνεις;

Θα κλείσεις τα μάτια σου;

Θα μας γυρίσεις την πλάτη;

Θα μείνεις αδιάφορος;

Ενημερωθείτε και ενημερώστε.

Τα πειράματα σε ζώα δεν είναι απαραίτητα.

Αγοράστε με υπευθυνότητα.

Αγοράστε Cruelty Free.

Η ιστορία της Πάτυ

 

Η Πάτυ έφυγε από κοντά μας την Πέμπτη το πρωί στις 17 Φεβρουαρίου του 2011. Έσβησε μέσα στη ζέστη του ιατρείου, στο κλουβάκι της. Αποφάσισε ότι δεν αξίζει πια να ζει σ’ αυτό τον κόσμο.

Βρέθηκε την τελευταία ημέρα του προηγούμενου χρόνου, και προσπαθήσαμε να την φροντίσουμε έκτοτε όσο μπορούσαμε περισσότερο. Με ένα πολύ πεσμένο ανοσοποιητικό σύστημα, εριλιχίωση και τη δεμοδηκτική ψώρα σε πολύ προχωρημένο στάδιο δεν μπορούσαν να γίνουν και πολλά. Μετά από ένα διάστημα που έδειξε να αναρρώνει καλά, υποτροπίασε και έφυγε από σηψαιμικό σοκ.

Η πρώτη αντίδραση μετά από τέτοιες περιπτώσεις είναι να κατηγορήσεις κάποιον. Πονάς και θυμώνεις με όλους και με όλα, και μάλλον έχεις και αφορμές καθώς παρόλες τις φιλότιμες προσπάθειες όλων, αν δεν υπάρξει οργάνωση και εξυγείανση των διαδικασιών και σωστή και μελετημένη συνεργασία με τον Δήμο, τίποτε δεν μπορεί να δουλέψει σωστά.

Σε έναν ιδανικό κόσμο θα ευχόμουν να είναι το τελευταίο θύμα της ανθρώπινης αναλγησίας, του εγωισμού και της βλακείας. Δυστυχώς όμως θα δούμε κι άλλα. Και θα πρέπει να είμαστε οχυρωμένοι, δυνατοί και ενωμένοι για να μπορούμε να αντέξουμε και να διαχειριστούμε το ψυχικό κόστος της τριβής με την ανθρωποκεντρική πραγματικότητα.

Δείτε εδώ την αρχική ανάρτηση